3.08.2010

დღე პირველი და იმედია, არა უკანასკნელი


ეს პირველი პოსტია ამ ბლოგზე. იცით, ძნელია ჩემთვის აქ წერა. არა იმიტომ, რომ არ ვიცი რა დავწერო, უფრო იმიტომ, რომ დაწერილს თქვენ სწორად ვერ გაიგებთ.
არადა, მამენტ, რაში მაინტერესებს ვინ როგორ გაიგებს,.... ჩემი ცხოვრებაა.

ჰოდა, ეს ბლოგი  დღეიდან გახსნილად ცხადდება, ჩემი მოსაწყენი ცხოვრება უნდა აღვწერო ხოლმე ზოგჯერ.. ან ის ლიტერატურა ჩავყარო, რაც მე მიყვარს და თქვენ, ალბათ, არა...




დღეს 8 მარტია... იცით რა საშინელი 8 მარტია? :( არადა , რა კარგი დღე უნდა ყოფილიყო.
სულ მარის ბრალია. რა ვიცი, გაინტერესებთ კი რასაც ვყვები? ალბათ არა,. მაშინ ნუღარ განაგრძობთ რა კითხვას.
ჰოდა, იმას ვამბობდი, რომ რამოდენიმე დღით ადრე შევუთანხმდი ქალბატონს, რომ მასტან უნდა აგვეღნიშნა ეს ტრაგიკულად მარტოსულობის დღე. გუშინ ვთხოვე, რომ გამყოლოდა სადღაც... მან კი დღეს ნაგლად დამადო :|  ცუდი ამინდია და შენ თავად ამოდი ჩემთანო, :| უნამუსო. :|

არადა რა იყო მაგაში გასაბრაზებელი,მეც კაი ფხუკიანი ვარ რა :) 

მეცადინეობაც მეზარება ( უზარმაცესი ვარ... დიდი, ზანტი, ზამრაცი კნუტი :| ვეღარ ვიტან საკუთარ თავს  მომენტებში.

ჰოდა.. ამ წუთისთვის საკმარისია, საღამოს ვიბოდიალებ კიდევ.






 

6 comments:

  1. rac sheexeba sizarmaces eg araperi mancho,chveni zodiaqos damaxasiatebeli tviseba...nu exla vityodi kidev ert saintereso rames magram tavs shevikaveb... tu jobia vtqva???!!!
    jgupshi jansagi situacia ar gaqvt..da magan gagazarmaca:D
    rac sheexeba sakutari tavis momentebshi autanlobas,eg kargia daixvecebi..dges momecone arachveulebrivad gamoiyurebodi ;)

    ReplyDelete
  2. wuwuna xar raaa zarmaci ara ujra :P

    ReplyDelete